Πάντα έγραφα όπου έβρισκα κι όποτε είχα έμπνευση. Από πιτσιρίκι που άρχιζα να κάνω αυτές τις καρικατούρες στα τετράδια κι ενίοτε στους τοίχους του σπιτιού της γιαγιάς μου ελπίζοντας να χαρεί με τα δημιουργήματά μου (ευτυχώς ποτέ δεν μου φώναζε πολύ) ως και ονειροπαρμένη έφηβη που έγραφα και σχεδίαζα σε βιβλία, θρανία, παγκάκια, πέτρες (πρόσεχα να μη χαράσσω τα δέντρα) κι ότι έβλεπα ότι θα ομόρφαινε με κάτι ζωγραφισμένο ή σχεδιασμένο πάνω του.
Πάντα είχα ένα τετράδιο ή σημειωματάριο μαζί μου, μια ολόκληρη συλλογή από αυτά, όπου έγραφα ότι ιστορία μου κατέβαινε στο μυαλό, αναπλάθοντάς τη πολλές φορές και για χρόνια.
Οι περισσότερες από αυτές έμειναν ατελείωτες...Είτε λόγω έλλειψης χρόνου, είτε επειδή μετά από κάποιο διάστημα η έμπνευση με ωθούσε σε κάτι άλλο, είτε γιατί προσπαθούσα να την κάνω τέλεια, είτε γιατί αποκτούσα άλλα ενδιαφέροντα, είτε γιατί την άλλαζα συνέχεια ανάλογα με το τι μάθαινα κλπ. κλπ.
Κι έτσι πήρα το θάρρος να αναρτήσω μερικές που έχουν διαβάσει μόνο πολύ κοντινοί μου άνθρωποι, ελπίζοντας ότι, όχι μόνο θα διασκεδάσουν, αλλά θα μου δώσουν και το κίνητρο...να τις τελειώσω. Να χαρώ με τη μετάδοση και ολοκλήρωση των δημιουργημάτων μου και παιδιών του πνεύματός μου.
Τελοσπάντων, πρόκειται για παραμυθοιστορίες αληθινοψεύτικες.
Καλή ανάγνωση....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου